Από Δημήτριο Καραμήτσο
Η αρχαία Μακεδονία βρισκόταν πάντοτε στα όρια της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας με ελάχιστες διαφορές. Οι βορειότερες περιοχές της FYROM ―η Παιονία και η Δαρδανία― δεν ανήκαν στη Μακεδονία. Την εποχή της οθωμανικής αυτοκρατορίας (βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου) στη Μακεδονία κατοικούσαν Ρωμιοί με ελληνική εθνική συνείδηση (ελληνόφωνοι, σλαβόφωνοι και βλαχόφωνοι), Τούρκοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Σέρβοι, Αρμένιοι, Εβραίοι, Ρουμάνοι, αλλά και άλλοι λιγότεροι. Είναι γνωστό πως τότε οι Σλάβοι που κατοικούσαν στις περιοχές της γεωγραφικής Μακεδονίας αποκαλούνταν από τους Ευρωπαίους Βούλγαροι, λόγω παρόμοιας σχετικά γλώσσας. Στη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, με την οποία καθορίστηκαν τα σύνορα μετά τον Β’ Βαλκανικό πόλεμο, δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη Μακεδονία. Γίνεται πάντως από μερικούς συγγραφείς εκτίμηση κατανομής της Μακεδονίας κατά 55% στην Ελλάδα, 10% στη Βουλγαρία και 35% στη Σερβία, χωρίς αυτό να είναι σωστό, γιατί το Σαντζάκι των Σκοπίων (βιλαέτι Κοσσυφοπεδίου) δεν ανήκε στην ιστορική Μακεδονία.