Δευτέρα 20 Μαΐου 2019

Προς Έκτορα Κουφοντίνα: Είδα τον Χρήστο Μάτη με χυμένα τα μυαλά στο πάτωμα. Ήταν δολοφονία όχι «επανάσταση»


Χρήστος Μπολώσης


«Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ξένη Δημητρίου άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης του Δικαστικού Συμβουλίου Βόλου, που απέρριπτε το αίτημα χορηγήσεως αδείας στον Κουφοντίνα, δρομολογώντας ουσιαστικά τις διαδικασίες ανατροπής. Η εξέλιξη εμφανίζει την Δικαιοσύνη να σύρεται υπό την πίεση που ασκείται για την χορήγηση αδείας στον πολυισοβίτη»ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 18 Μαΐου 2019
Προχθές οι δημοκράταροι φίλοι του Κουφοντίνα έκαψαν μέρος της Αθήνας, επειδή δεν εγκρίθηκε η άδεια του παιδιού, δηλαδή του «Φαρμακοχέρη δολοφόνου» της 17 Νοέμβρη. Την υπόλοιπη Αθήνα θα τη κάνουν Μονμάρτρη προσεχώς…
Τον κ. Διαμαντή Μπασαντή, συγγραφέα και δημοσιογράφο, δεν τον γνωρίζω ούτε κατ’ όψιν.  Το Ιανουάριο που μας πέρασε ο κ. Μπασαντής έκανε μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα   PRONEWS. Την παραθέτω όπως είναι και την αφιερώνω σε κάθε αναρμόδιο αρμόδιο θαυμαστή της Μονμάρτρης, καθώς επίσης και στους αλληλέγγυους του ισοβίτη:

Ελληνοτουρκικά: Προσοχή κίνδυνος!

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης 
Μέσα από την σκόπιμη Τουρκική υστερία που παρακολουθούμε από τις αρχές του 2019 και το σκληρό, ανατολίτικο παζάρι που συνεχίζεται αδιάκοπα μετά την μυστηριώδη, «κεκλεισμένων των θυρών» συνάντηση δυόμιση ωρών του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Α. Τσίπρα στην Τουρκία (5 & 6 Φεβρουαρίου 2019), αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε ορισμένες σημαντικές «λεπτομέρειες», που αποτελούν αρκετά εύγλωττες «ενδείξεις»:
Λίγες μόλις βδομάδες μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψης Τσίπρα στην Τουρκία, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε (21/3/2019),   ότι θα υπογραφούν μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης – Μ.Ο.Ε.». 

Αιολική γη!





Η γιαγιά μας κουράστηκε. Θέλει να γείρει το κεφάλι της στα στήθια του παππού, που έχει καρφωμένα πίσω τα μάτια του μπας και ξεχωρίσει τίποτα από τη στεριά, τίποτα απ’ τα Κιμιντένια. Μα πια δε φαίνεται τίποτα. Η νύχτα ρούφηξε μέσα της τα σχήματα και τους όγκους.
Η γιαγιά γέρνει το κεφάλι της να το ακουμπήσει στα στήθια που την προστατέψανε όλες τις μέρες της ζωής της. Κάτι την μποδίζει και δεν μπορεί να βρει το κεφάλι ησυχία. Σαν ένας βόλος να είναι κάτω από το πουκάμισο του γέροντα.
– Τι είναι αυτό εδώ; ρωτά σχεδόν αδιάφορα.
Ο παππούς φέρνει το χέρι του. Το χώνει κάτω απ’ το ρούχο, βρίσκει το μικρό ξένο σώμα που ακουμπά στο κορμί του και που ακούει τους χτύπους της καρδιάς του.