Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιότερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι.
(Ο τίμιος άντρας πρέπει να φεύγει από την αρχή, όχι πλουσιότερος, αλλά ενδοξότερος).
Αρχή άνδρα δείκνυσι.
(Η εξουσία αποκαλύπτει τον χαρακτήρα).
Άρχεσθαι μαθών, άρχειν επιστήση.
(Αν μάθεις πρώτα να κυβερνάσαι, θα μάθεις και να κυβερνάς).
Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον.
(Η πλέον καλή από όλες τις δημοκρατίες, είναι εκείνη στην οποία όλοι φοβούνται όπως τον τύραννο τον νόμο).
Οι αγαθοί ευαπάτητοι.
(Οι καλοί εύκολα εξαπατώνται).
Μήτε ευήθης ίσθι μήτε κακοήθης.
(Ούτε αγαθιάρης να είσαι, ούτε κακοήθης).
Ανάξιον άνδρα μη επαίνει διά πλούτον.
(Τον ανάξιο άνδρα μην τον επαινείς για τα πλούτη του).
Νόσος ψυχής, το των αδυνάτων εράν.
(Είναι αρρώστια της ψυχής, το να επιθυμεί κανείς τα αδύνατα).
Των θανάτων κακός εστίν ο από των νόμων επαγόμενος
(Από τους θανάτους κακός είναι εκείνος, ο οποίος προκαλείται από την επιβολή του Νόμου).
Ζην κρίττόν εστι επί στοιβάδος κατακείμενον και θαρρείν ή ταράττεσθαι χρυσήν έχοντα κλίνην.
(Είναι προτιμότερο να ζει κανείς ξαπλωμένος πάνω σε στρώμα φτωχικό και να διατηρεί το θάρρος του, παρά να αγωνιά πάνω σε χρυσό κρεβάτι).
Ό αν έλη, βεβαίως τηρών διάμενε.
(Εκείνο που ήθελες εκλέξει να κάνεις, συνέχισέ το σταθερά).
Βραδέως εγχείρει τοις πραττομένοις. Εγχειρίσας δε πράττε βεβαίως.
(Να επιχειρείς αργά (και κατόπιν σκέψεως) αυτά που πρόκειται να κάνεις. Όταν
όμως τα ξεκινήσεις να ενεργείς με αποφασιστικότητα).
Βραδέως εγχείρει, ο δ' αν άρξη διαβεβαιού.
(Βραδέως να επιχειρείς κάτι. Εκείνο όμως που θα αρχίσεις να κάνεις να το παρακολουθείς ότι θα γίνει).
Ατυχή είναι τον ατυχίαν μη φέροντα.
(Ατυχής είναι εκείνος που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία).
Το γνώθι σαυτόν χρήσιμον εις νουθεσίαν των αλαζόνων, οι υπέρ την εαυτών δύναμιν φλυαρούσιν.
(Το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του είναι ωφέλιμο στους αλαζόνες, οι οποίοι φλυαρούν υπερβάλλοντες την δύναμή τους).
Αφροσύνην μη προσδέχου.
(Να μη δέχεσαι την αφροσύνη).
Φρόνησιν αγάπα.
(Να αγαπάς την σύνεση).
Τι γλυκύ ανθρώποις; Ελπίς.
(Τι είναι γλυκό στους ανθρώπους; Η Ελπίδα).
Περί θεών λέγε, ως εισίν.
(Για τους θεούς να μιλάς όπως τους αρμόζει).
Των ζώων χαλεπώτατόν εστι, των μεν αγρίων ο τύραννος, των δε ημέρων ο κόλαξ.
(Από όλα τα ζώα τα χειρότερα είναι, από τα άγρια ο τύραννος και από τα ήμερα ο κόλακας).
Λάλει καίρια.
(Να λες τα σωστά).
Μη ταχύ λάλει. Μανίαν γαρ εμφαίνει.
(Να μην βιάζεσαι να μιλάς. Γιατί αυτό δείχνει άνθρωπο μανιακό).
Φίλει μεν ως ο μισήσων, μίσει δε ως φιλήσων.
(Να αγαπάς, σαν να πρόκειται να μισήσεις, και να μισείς σαν να πρόκειται να αγαπήσεις).
Άριστον δοκείν, οίκον είναι εν ω τοιούτος εστίν ο δεσπότης δι' αυτόν, οίος έξω διά τον νόμον.
(Άριστη μου φαίνεται η οικία στην οποία ο οικοδεσπότης της μέσα σε αυτήν συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο επειδή την σέβεται, όπως συμπεριφέρεται κι έξω επειδή σέβεται τον νόμον).
Το μεν ισχυρόν γενέσθαι, της φύσεως έργον. Το δε λέγειν δύνασθαι τα συμφέροντα τη πατρίδι, ψυχής ίδιον και φρονήσεως.
(Το να είναι κανείς ισχυρός είναι έργο της φύσης. Το να μπορεί να λέει όμως αυτά που συμφέρουν την πατρίδα είναι γνώρισμα της ψυχής και της σύνεσης).
Πείσας λάβε, μη βιασάμενος.
(Να παίρνεις με την πειθώ, όχι με τη βία).
Νόει το πραττόμενον.
(Να κατανοείς αυτό που κάνεις, δηλαδή να έχεις συναίσθηση των πράξεών σου).
Ό,τι αν αγαθόν πράττης, Θεούς μη σεαυτόν αιτιών.
(Ό,τι καλό κάνεις, να το αποδίδεις στους θεούς όχι στον εαυτό σου).
Κτήσαι εν μεν νεότητι ευπραξίαν, εν δε τω γήρα σοφίαν.
(Να αποκτάς στη νεότητά σου την ευτυχία από της σωστές πράξεις και στη γεροντική σου ηλικία τη σοφία).
Εφόδιον από νεότητος εις γήρας αναλάμβανε σοφίαν. Βεβαιότερον γαρ τούτο άλλων κτημάτων.
(Από τη νεανική σου ηλικία να παίρνεις σαν αναγκαίο εφόδιο για τα γηρατειά την σοφία. Γιατί αυτή είναι το σταθερότερο απόκτημα από όλα τα άλλα).
Ων η τύχη κυρία δούναι και αφελέσθαι, ου δεήσει ουδενός.
(Δεν έχεις ανάγκη κανενός πράγματος, από εκείνα που η τύχη έχει το δικαίωμα να σου τα δίνει ή να σου τα αφαιρεί).
Αλαζονεία εμπόδιον σοφίας.
(Η αλαζονείςα είναι εμπόδιο της σοφίας).
Το γήρας όρμον είναι των κακών.
(Τα γηρατειά είναι λιμάνι όπου αράζουν όλες οι συμφορές).
....................................................................
Είναι καλύτερα να κάνεις το διαιτητή ανάμεσα σε δύο εχθρούς σου παρά ανάμεσα σε δύο φίλους. Επειδή ο ένας από τους εχθρούς θα γίνει φίλος, ενώ ο ένας από τους φίλους θα γίνει εχθρός.
