Όλοι οι ΓΓ του ΝΑΤΟ “χάϊδευαν” την Τουρκία. Η Συμμαχία “κρυμμένη καλά” πίσω από μία δήθεν ουδετερότητα, πάντα “μας χτύπαγε στην πλάτη” και την ίδια στιγμή έκλεινε το μάτι στην Τουρκία. Οι ΓΓ του ΝΑΤΟ έπαιζαν πάντα το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, για να καλύψουν τον φιλοτουρκικό προσανατολισμό της Συμμαχίας. Τον οποίο ως γνωστόν επίσης καλύπτουν με τα γνωστά επιχειρήματα που λένε “πόσο μεγάλη χώρα είναι η Τουρκία” και “πόσο μεγάλο στρατό έχει”. Και αγορά για τις εταιρείες…
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι προσπαθούσαν να κρατήσουν κάποια προσχήματα για να μη φέρνουν σε δύσκολη θέση τις ελληνικές κυβερνήσεις.