Επειδή δεν βρήκα κάποια αντιπροσωπευτική αντιστασιακή φωτογραφία, να βάλω στην αρχή του κειμένου, προτίμησα την αντίσταση ενός ηλεκτρικού μπάρμπεκιου. Μάλλον περισσότερη αντίσταση έκανε αυτή…
Συνέλληνες Χριστός Ανέστη. Είθε ο Αναστάς Χριστός να (ξανα)βάλει το χέρι του και να σώσει την Ελλάδα μας, από τους κορονοϊούς και τους… συμπολίτες του κ. Χαρδαλιά.
Σήμερα, ίσως δυσαρεστήσω μερικούς ή και πολλούς. Εκείνη όμως που δεν θέλω να δυσαρεστηθεί, είναι σίγουρα η ιστορία.
Την περασμένη Τρίτη, συμπληρώθηκαν 53 χρόνια από την 21η Απριλίου 1967. Οι πολλοί την είπαν Επανάσταση. Αργότερα μετά το 1974 ανακάλυψαν ότι ήταν πραξικόπημα. Ακόμα και διατελέσαντες υπουργοί την εποχή εκείνη, είπαν ότι δεν καταλάβαμε τι γινόταν τότε. Το κακό είναι αυτοί δεν μπήκαν καν στο κόπο να μας εξηγήσουν τι είχαν καταλάβει ότι γινόταν. Άλλοι, πιό καραγκιόζηδες, είπαν ότι δέχθηκαν να συνεργαστούν με το καθεστώς, αφού όμως πρώτα πήραν την άδεια από τον Καραμανλή ή από τον Γ. Παπανδρέου ή και την Μάγια Μελάγια.
