Συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για ΑΟΖ: Ιδού ο χάρτης

Η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου για την οριοθέτηση ΑΟΖ εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική διευθέτησης διμερών εκκρεμοτήτων, οικοδόμησης συμμαχιών με τρίτους με τρόπο που προωθεί τα εθνικά συμφέροντα, στη βάση του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, αναφέρουν διπλωματικές πηγές.

Επίσης, επισημαίνουν πως πρόκειται για μια ισορροπημένη συμφωνία, που είναι απολύτως σύμφωνη με το Δίκαιο της Θάλασσας όπως έχει εφαρμοσθεί σε πρακτική και σε νομολογία, και υπογραμμίζουν ότι επιβεβαιώνεται πανηγυρικά η πάγια θέση της Ελλάδας ότι τα νησιά έχουν κυριαρχικά δικαιώματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Κατοχυρώνεται η επήρεια των νησιών μας σε θαλάσσιες ζώνες, προσθέτουν.

Η Αίγυπτος παραλαμβάνει τα πρώτα Su-35 και οι “υπάκουοι” Έλληνες πολιτικοί πουλάνε “φούμαρα”

Οι “υπάκουες” ελληνικές κυβερνήσεις, χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν και σήμερα τον εξοπλισμό της χώρας ,δήθεν ως “διπλωματικό χαρτί”! Έχουν οικτρά αποτύχει και το αποτέλεσμα είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις να “φορτώνονται” κατά καιρούς οπλικά συστήματα που ο χρόνος τα ΄χει ξεπεράσει και πάντως όπλα που δεν εξυπηρετούν τις επιχειρησιακές και γεωπολιτικές απαιτήσεις της χώρας, αλλά τα συμφέροντα των εταιρειών. Τα παραδείγματα πολλά…

“Η Κύπρος μόνη και η Ελλάδα δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της”

Της Κρινιώς Καλογερίδου​​*

Μεθαύριο, θαρρώ • έτσι είπε ο πλοίαρχος.

Τουλάχιστον στη θάλασσά μας πλέουμε •

AD

νερά της Κύπρου, της Συρίας, και της Αιγύπτου,

αγαπημένα των πατρίδων μας νερά…” *

Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ο ”πονοκέφαλος” του μέσου Έλληνα ήταν πάντα η Κύπρος και η συμφορά που τη βρήκε το 1974, η οποία σημάδεψε έκτοτε τη ζωή των Ελλαδιτών και, προπάντων, των Ελληνοκυπρίων που ζούσαν και ζουν στο ”ασύμμετρο” κράτος που δημιούργησαν οι αλχημείες Ζυρίχης-Λονδίνου καθιστώντας τον τουρκικό παράγοντα κεντρικό μέρος της όποιας επίλυσης του κυπριακού ζητήματος.

Διαβάστε το έργο του Ίωνος Δραγούμη “Η μεγάλη ιδέα” (Δωρεάν E-book)

 Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ 

Ο Ίων Δραγούμης δημοσιεύει το μικρό βιβλίο με τίτλο «Η Μεγάλη Ιδέα» το 1908. Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα (1840-1900) συμπίπτει με την προσπάθεια του Ελληνισμού να διαμορφώσει την εθνική του συνείδηση καθώς και με τον αγώνα να οικοδομήσει την κρατική του οντότητα μέσα σε ένα νέο πνευματικό και πολιτικό περιβάλλον. 
Τα χρόνια αυτά η εθνική συνείδηση μετασχηματίζεται και εκφράζεται ως ιδεολογία και πίσω από αυτήν την ιδεολογία κρύβεται η Μεγάλη Ιδέα. Αυτή η Εθνική Μεγάλη Ιδέα αποτελεί την επιδιωκόμενη από τον εθνικισμό σύμπτωση της πολιτισμικής κοινότητας του έθνους με την εθνοκρατική μονάδα πολιτικής οργάνωσης ή διαφορετικά έναν “μύθο” με κοινωνική λειτουργία.