Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020
ΤΑΜΕΙΟ ΑΜΥΝΗΣ
«Φιλώ τέκνα αλλά πατρίδ’ εμήν μάλλον φιλώ».
Πλούταρχος
Ναί! Αγαπώ την Πατρίδα μου περισσότερο από
τα παιδιά μου, διότι αν χάσω την Πατρίδα μου μοιραία θα χάσω και τα παιδιά μου.
Φρονώ ότι είναι περισσότερον συμφέρον να
ευδοκιμεί η Πατρίδα, οπότε οφελούμεθα και εμείς οι πολίτες της, παρά να
ευδοκιμούμε οι πολίτες της και η Πατρίδα
να μαραζώνει ή και να χάνεται.
Αν χαθεί η Πατρίδα θα αφανισθούν και οι ευημερούντες πολίτες της, ενώ αν δυστυχήσουν οι πολίτες της και η Πατρίδα υφίσταται και ευδαιμονεί υπάρχουν παρά πολλές πιθανότητες να επανακάμψουν και να ευτυχήσουν και οι πολίτες της.
ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου
Διεθνολόγος, Λέκτορας Τομέα Διεθνών Σπουδών Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.
Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας
Καθώς εξελίσσεται το θέατρο του παραλόγου των τουρκικών
ενεργειών στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, θα επισημάνω μερικά κρίσιμα
σημεία του Δικαίου της Θάλασσας (ΔτΘ) και τις απαραίτητες κινήσεις για μία
επιτυχή αντίδραση της Ελλάδος.
1. Η Τουρκία, με την δράση των ερευνητικών σκαφών της και των πλωτών γεωτρυπάνων της σε περιοχές που διεκδικεί η Ελλάδα επικαλούμενη το Δίκαιο της Θάλασσας (άρθρο 121 της ομώνυμης Σύμβασης του 1982), επιχειρεί μονομερή και άρα αυθαίρετη οριοθέτηση και μάλιστα με χάρτες και διακηρύξεις που σαφώς αντιβαίνουν στο γράμμα και το πνεύμα του Διεθνούς Δικαίου.
Ο στρατηγός Ηλ. Λεοντάρης προτείνει επέκταση- ΤΩΡΑ- των χωρικών υδάτων: το δαπανηρό πρόγραμμα του Erdoğan, “Make Turkey Great Again”
Σχόλιο-Μετάφραση: Αντγος εα Ηλίας Α Λεοντάρης(2)
ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ:
Είναι κοινή η πεποίθηση ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, κυρίως στην οικονομία και αυτό επιβεβαιώνεται από τις εκθέσεις αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας αλλά και την ισοτιμία της Λίρας προς το Δολάριο και το ΕΥΡΩ.
Είναι βέβαιον επίσης ότι ο Ερντογάν καταφεύγει στον εθνικισμό και επιδιώκει με κάθε τρόπο να αποπροσανατολίσει το ακροατήριό του (εντός και εκτός Τουρκίας) εμφανίζοντας τη χώρα του ως την «εν δυνάμει» Περιφερειακή Δύναμη και την ηγέτη χώρα των Μουσουλμάνων.
Ποιός διάβολο είπε το ΟΧΙ;
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2020
του Χρήστου Μπολώση
Είναι γεγονός ότι όσο ζει κανείς μαθαίνει. Ή
ξεχνάει κι’ αυτά που ξέρει…
Μέχρι τώρα, ξέραμε ότι ο Ελληνικός λαός είχε
τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 μία συζήτηση 17 ωρών, σαν αυτή του
Τσίπρα στην ΕΕ το 2015, τότε που έβγαλε και άφτρα και με ένα νόμο, ένα άρθρο
κατήργησε… τον εαυτό του και την Ελλάδα. Είχε προηγηθεί η προθέρμανση με το
παιντί από το Αμέρικα.
Με το ΟΧΙ όμως τι συνέβη; Τα πράγματα είναι
ξεκάθαρα.
Η σκηνή, όπως την περιγράφουν σπουδαίοι και
προ παντός αξιόπιστοι ιστορικοί, έγινε κάπως έτσι, ή μάλλον ακριβώς έτσι.
Μία λαϊκή αντιπροσωπεία, επισκέπτεται την πρωθυπουργική κατοικία στην Κηφισιά και χτυπάει το κουδούνι. Κάποιος ανοίγει την πόρτα.
Αναθεωρήσατε, κ. Πρωθυπουργέ… Και η ανοησία στην επικοινωνία έχει όρια
Και η τελευταία αμφιβολία που είχαμε κατερρίφθη μετά τη δήλωση Πέτσα της περασμένης Παρασκευής ότι η κυβέρνηση και τα μέλη της, του πρωθυπουργού προεξάρχοντος, δεν θα παραστούν στη δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου: Αυτή η κυβέρνηση νιώθει ασφυκτικά μέσα στην Ιστορία, στην παράδοση, στην Ορθοδοξία.
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Καταπιέζεται. Αυτό είναι το συμπέρασμα. Και επικαλείται συνεχώς τον κορονοϊό για να αποστεί αυτών και για να δικαιολογήσει τη δειλία της να συγκρουστεί μαζί τους δημοσίως υπερασπιζόμενη θαρραλέα τις απόψεις της. Τα «απαγορεύεται» και οι ντιρεκτίβες της εκδίδονται μετά πάσα αυστηρότητα, όταν πρόκειται για σημαίες, εθνικές επετείους, εορτές της χριστιανοσύνης, θρησκευτικά μυστήρια, χριστιανικά σύμβολα.