“Το Ελσίνκι”, οι Μύθοι και οι Αλήθειες: Απάντηση στον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη

  

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Σ. ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΥ

«Το Ελσίνκι», δηλαδή εκείνες οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που συνήλθε στο Ελσίνκι το Δεκέμβριο του 1999, που αφορούσαν την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία, αποτελούν ακόμα και σήμερα αντικείμενο έντονης πολιτικής διελκυστίνδας, πολλών συζητήσεων,  θετικών και αρνητικών σχολίων, χωρίς όμως να υπάρχει σαφής εικόνα για το τι πράγματι συμφωνήθηκε στο «Ελσίνκι» και τι προηγήθηκε για να φτάσουμε εκεί.

Δύο είναι οι αποφάσεις του «Ελσίνκι» που αφορούν την Ελλάδα:

1. Η μία είναι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η απόφαση αποτελεί πράγματι μία καθοριστικής σημασίας επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, για την οποία αξίζουν αναγνώρισης οι προσπάθειες που κατέβαλε η κυβέρνηση Σημίτη.

Έξοδος του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826 )

 

Έξοδος του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826 )

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

https://stergioulas.wordpress.com

    Το Μεσολόγγι, πόλη της Δυτικής Στερεάς και με θέση κομβικής σημασίας, σήκωσε τη σημαία της επανάστασης στις 20 Μαΐου του 1821. Στην πόλη αυτή έλαβε χώρα η συνέλευση της Δυτικής Ελλάδας και εκεί συνέχεια ορίστηκε η έδρα της διοίκησης του Αγώνα στην περιοχή.

Η πρώτη πολιορκία
    Το Μεσολόγγι πολιορκήθηκε για πρώτη φορά από τους Τούρκους το 1822. Τα στρατεύματα του Κιουταχή, που είχε νικήσει τους Έλληνες στο Πέτα, και του Ομέρ Βρυώνη, που είχε ολοκληρώσει την υποταγή του Σουλίου, ενώθηκαν και βάδισαν εναντίον της πόλης. Ωστόσο, ύστερα από δύο μήνες οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία έχοντας υποστεί σοβαρές απώλειες.
    Την επόμενη χρονιά ένα νέο τουρκικό στράτευμα κατευθύνθηκε προς το Μεσολόγγι. Επιχείρησε, όμως, πρώτα να καταλάβει το γειτονικό Αιτωλικό. Ωστόσο, λόγω της αποτυχίας κατάληψης του Αιτωλικού εγκαταλείφθηκε και το σχέδιο επίθεσης στο Μεσολόγγι.

Η δεύτερη πολιορκία και η έξοδος
    Το 1825 ο Κιουταχής συγκέντρωσε μεγάλο στρατό στη Λάρισα και κατευθύνθηκε στο Μεσολόγγι. Στα τέλη Απριλίου 1825 στρατοπέδευσε στην περιοχή και ξεκίνησε την πολιορκία του Μεσολογγίου. Όλες οι επιθέσεις που επιχείρησε ο Κιουταχής εναντίον της πόλης απέτυχαν, όπως και η προσπάθεια του να αποκλείσει τον ανεφοδιασμό της πόλης από στεριά και θάλασσα. Οι πολιορκημένοι ήρθαν σε συνεννόηση με τον Καραϊσκάκη ο οποίος διεξήγαγε πόλεμο φθοράς στα νότα του στρατεύματος του Κιουταχή, αναγκάζονταν τον να περάσει σε θέση άμυνας, τον Οκτώβριο του 1825.

Η άφιξη του Ιμπραήμ
    Στα τέλη, όμως, του 1825 για ενίσχυση του Κιουταχή έσπευσε ο Ιμπραήμ με τον αιγυπτιακό του στρατό από την Πελοπόννησο. Λέγεται, μάλιστα, ότι βλέποντας τα οχυρωματικά έργα του Μεσολογγίου είπε περιφρονητικά στον Κιουταχή: «Πώς; Επί οκτώ μήνες σ’ εμπόδισε αυτός ο φράχτης; Εγώ σε οκτώ ημέρες κυρίεψα το Ναβαρίνο!». Ο υπονοούμενος κομπασμός ασφαλώς δε δικαιώθηκε, αφού η πολιορκία κράτησε ως τον Απρίλιο του 1826.
    Ωστόσο, με την άφιξη των Αιγυπτίων του Ιμπραήμ η πολιορκία ξανάρχισε σφοδρότερη. Παρόλα αυτά μέχρι τον Φεβρουάριο του 1826 οι Τούρκοι δεν είχαν σημειώσει καμία επιτυχία. Αυτό οφείλεται

    α) στο γεγονός ότι ο Ανδρέας Μιαούλης με τον στόλο του κατάφερνε να ανεφοδιάζει το Μεσολόγγι,

    β) στη ζηλοφθονία μεταξύ Ιμπραήμ και Κιουταχή και

    γ) προπάντων, στην απαράμιλλη ανδρεία των υπερασπιστών της πόλης.

Ο κλοιός σφίγγει

Ο Πούτιν απαγορεύει τους γάμους ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία παιδιών

ΤΟ ΘΗΡΑΜΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ( 4 ΑΠΟ 5 )

Να γιατί οι αποκαλύψεις των «New York Times» δεν θα μπορούσαν να γίνουν ποτέ στην Αθήνα

lifo.gr/

 Ένα editorial της 06/11/2020 που απέκτησε νέο νόημα με τη σημερινή δολοφονία του Καραϊβάζ

Διάβασα, με το δέον ρίγος, τις αποκαλύψεις των ΝΥ Τimes για τη φοροδιαφυγή του Τραμπ. Διότι ο Τραμπ συνοψίζει όσα μισώ στη ζωή. Είναι ωραίο να επιβεβαιώνεται με πρόσθετα στοιχεία (σαν να μην έφταναν όσα μαζεύονται χρόνια τώρα) πόσο τσίγκινη είναι η φιλοπατρία του, πόσο κυνικό το παραμύθι που άπλωσε σαν δηλητηριώδη τραχανά πάνω από τις ρατσιστικές αλάνες του Νότου.

Είναι ωραίο να αποκαλύπτεται η σάπια πρώτη ύλη ενός ανθρώπου που έσυρε βιαίως τον κόσμο προς τα πίσω, απείλησε τις ελευθερίες του, ασέλγησε πάνω στις έννοιες του δικαίου.

Η ώρα της μεγάλης κρίσης για τον Ελληνισμό (Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πάντα επίκαιρη διάλεξη από τον αείμνηστο Σαράντο Καργάκο στην Λευκωσία το 2012 (Π.Σ.))

  

Ημερομηνία: 22/02/2012

Τόπος:  Λευκωσία

Ας ξεκινήσουμε, αγαπητοί, από ένα εξορκισμένο σήμερα «εθνικιστή» ποιητή που κάποτε τολμούσαμε να θεωρούμε πρώτο εθνικό μας ποιητή, τον Διονύσιο Σολωμό: γράφει στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»:

«Ἀραπιᾶς ἄτι, Γάλλου νοῦς,
βόλι Τουρκιᾶς, τόπ’ Ἄγγλου
πόλεμος μέγας πολεμ
βαρεῖ τό καλυβάκι…»

Εννοείτε ασφαλώς ποιο είναι το καλυβάκι στον παρόντα καιρό. Όχι η Ελλάς ή η προέκτασή της η Κύπρος, αλλά σύμπας ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός μετά τις εξάρσεις του στον πόλεμο του ’40-’41, με την αντίστασή του κατά των αρχών Κατοχής, με τον ενωτικό αγώνα της  Κύπρου (μια δράκα μαχητές κατά μιας αυτοκρατορίας) αποτελούσε κακό παράδειγμα για τους λοιπούς λαούς.

Η όμορφη και πλούσια αρχόντισσα Πανωραία Χατζηκώστα ή «Ψωροκώσταινα»

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΓΟΣ ΕΑ

Μία συγκινητική και αληθινή ιστορία που πρέπει να γνωρίσουν όλοι οι Έλληνες.

Στην εποχή που κυβερνούσε την Ελλάδα ο Καποδίστριας ζούσε στο Ναύπλιο μια ζητιάνα, που την έλεγαν «Ψωροκώσταινα».

Σε μια λοιπόν συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος θέλοντας να πει για τη φτώχεια του Ελληνικού Δημοσίου το παρομοίασε με την πασίγνωστη ζητιάνα. Από τότε η λέξη επαναλήφθηκε στις συζητήσεις και τελικά επικράτησε. Μόνο που, όταν λέγεται τώρα δεν εννοεί το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ολόκληρη την χώρα…