Ο θάνατος του θανάτου

 

Γρηγόρη Φιλ. Κωσταρά

«Ό Ίησοϋς δέν αφήνει, φαίνεται, μετά τήν Άνάστασή Του νά εγγίζουμε παρά μόνο τις πληγές Του: Δέν πρέ­πει νά ενώνουμε τόν εαυτό μας παρά μόνο μέ τά πάθη Του... Ό Χριστός θά βρίσκεται σέ άγωνία ώς τή συν­τέλεια τοϋ κόσμου. Σέ δλο αύτό τό διάστημα δέν πρέ­πει νά μας παίρνει ΰπνος». Γϊασκάλ

Μέ τόν Πόνο πραγματοποιήθηκε ό καθαγιασμός του κόσμου. Ό Εσταυρωμένος είναι ή ενσάρκωση τοϋ πόνου πού οδήγησε στο θρίαμβο. Έπρεπε νά υπάρξει αύτός ό Πόνος, γιατί διαφορετικά θά ήταν αδύνατη ή σωτηρία τοϋ 'Ανθρώπου. Οί συγκλονι­στικές σκηνές των Παθών τοϋ Κυρίου έδειξαν ότι ή ψυχή κατά τήν ανθρώπινη φύση της αποβαίνει ήρεμη και κραταιά, ικανή νά βαστάζει τήν ύπατη θλίψη και δυνατή νά ΰπομένει καρτερικά και τόν πλέον άφατο Πόνο.

Προς Θεσσαλονίκη

Πως το ναυάγιο της Πενταμερούς μπορεί να γίνει ευκαιρία; Τα παράδοξα της Διάσκεψης του ΟΗΕ

 

\

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ*

Όλοι κατάλαβαν, για ένα ολόκληρο τριήμερο στη Γενεύη, το γιατί η διάσκεψη για το Κυπριακό ονομάστηκε ″άτυπη″ (Informal). Ο Γ.Γ του ΟΗΕ είχε ως πρώτη γραμμή άμυνάς του για το ναυάγιο, τη λέξη ″άτυπη″.

Τα κράτη είναι σχεδόν υποχρεωμένα από το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, να μην εγκαταλείπουν ποτέ τις συνομιλίες και να μιλούν για όλα. Ή μάλλον, σχεδόν για όλα, καθώς σε αυτήν την Πενταμερή είδαμε οτι η Τουρκία επιθυμεί τη νομιμοποίηση της εισβολής και κατοχής.

Δένδιας μετά από πενταμερή για Κυπριακό: Δείξαμε εποικοδομητική στάση -Δυστυχώς, δεν βρέθηκε κοινό έδαφος λόγω της στάσης της άλλης πλευράς