Εξι χρόνια συμπληρώνονται από την αναγγελία του δημοψηφίσματος της 27ης Ιουνίου 2015 για την αποδοχή ή όχι της μνημονιακής σύμβασης και την «Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους».
Ενα δημοψήφισμα που στην ουσία καλούσε τους Έλληνες πολίτες να αποφασίσουν αν επιθυμούσαν να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση αφού δεν υπήρχαν άλλοι τρόποι αποπληρωμής των δανείων προς τους δανειστές πέραν των μνημονίων.
Πρόκειται για ένα τεράστιο, «αναπάντεχο» οικολογικό πρόβλημα που έχει αρχίσει να ανακύπτει ήδη στις χώρες που έχουν αδειοδοτήσει τη λειτουργία χιλιάδων αιολικών πάρκων. Κι αυτό γιατί ο αριθμός των πτερυγίων των ανεμογεννητριών ανά τον κόσμο προβλέπεται να τετραπλασιαστεί τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, καθώς πολύ περισσότερα από αυτά ολοκληρώνουν τη ζωή τους που, σύμφωνα με τη βιομηχανία των αιολικών, διαρκεί 15 έως 20 χρόνια.
«Γιορτάζουμε», και πολύ σωστά, κάθε χρόνο ΜΝΗΜΕΣ εκατοντάδων χιλιάδων ΘΑΝΑΤΟΥΣ γενοκτονιών του λαού μας ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ καταγωγής και των Χριστιανών αδελφών μας Αρμενίων και, πιο πρόσφατα, από τους ΓερμανοΒούλγαρους, σφαγιασθέντων–δολοφονηθέντων Καλαβρύτων, Διστόμου, Δράμας κ.α. Και θέλουμε να σιωπούμε–εθελοτυφλούμε, και προκλητικά αδιαφορούμε για το συνεχιζόμενο, τόσα χρόνια μέγιστο ΕΓΚΛΗΜΑ κατά του λαού μας των 330.000+ το χρόνο, θυσιαζόμενων: μικρών ΠΑΙΔΙΩΝ μας στις διακοπές κυήσεων (των λεγόμενων αμβλώσεων- «εκτρώσεων»).
Η Ελλάδα μας δείχνει σα να μη θέλει τα παιδιά της…
