Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021

“Ικανοποιητικές οι αναφορές στη συνοδευτική της MDCA επιστολή Μπλίνκεν”

 


Η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί να αναδείξει την ισχυρή στρατηγική σχέση με την Ελλάδα και αυτό προσπάθησε να πράξει με την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία αυτή καθ’ αυτή, αλλά και την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν προς την Αθήνα, η οποία θα την συνοδεύει.

Οι Αμερικανοί στοχεύουν στην ενδυνάμωση των σχέσεων με την ελληνική κυβέρνηση και ειδικά της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας με την Ελλάδα, και γενικά της συνεργασίας και με το Ισραήλ και με την Κύπρο, στα θέματα της ενεργειακής ασφάλειας και στη συνέχεια και σε άλλα ζητήματα.

  • Για τα θέματα αυτά, αναφέρθηκε ο δημοσιογράφος και αναλυτής Μιχάλης Ιγνατίου κατά την παρουσία του στο δελτίο ειδήσεων του καναλιού OPEN με την Πόπη Τσαπανίδου.

Σημείωσε σχετικά:

Στρατηγός Κωσταράκος: Οι Έλληνες στο Σαχέλ; Είναι απολύτως απαραίτητο…

 



Ευρωπαίοι και Έλληνες στρατιωτικοί στο Μαλί. Για ποιο λόγο; Το ενδεχόμενο ανάπτυξης ελληνικής δύναμης στο Μάλι δημιουργεί μια σειρά από αυτονόητα ερωτήματα αναφορικά με την σκοπιμότητα και το γεωπολιτικό-διπλωματικό υπόβαθρο της διεθνούς επέμβασης και παρουσίας στην περιοχή Σαχέλ και στο Μαλί ειδικότερα. Σαν περιοχή Σαχέλ (Sahel) ορίζεται η στεπική γεωγραφική περιοχή νότια της ερήμου Σαχάρας μέχρι την έναρξη της αφρικανικής σαβάνας και εκτείνεται από τον Ατλαντικό ωκεανό μέχρι την Ερυθρά θάλασσα. Πέντε μόνο από τις χώρες τις οποίες περιλαμβάνει χαρακτηρίζονται σαν χώρες της περιοχής του Σαχέλ:

Η Μαυριτανία, το Μαλί ο Νίγηρας, το Τσαντ και η Μπουρκίνα Φάσο. Χαρακτηριστικό τους είναι η μεγάλη φτώχεια (το Μάλι έχει ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα 859 δολάρια ενώ ο Νίγηρας 565) και η εξαιρετικά χαμηλή μέση ηλικία του πληθυσμού τους.

Στρατηγική βάθους και διορατικότητας με αναγεννημένο Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου παρά πόδα…

 



 Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

  Το ότι οι μισοί Έλληνες διαχρονικά μένουν κολλημένοι στο  κόμμα-οικογενειακή σφραγίδα τους από… πάππου προς πάππον και δε βλέπουν το όλον πίσω απ’ αυτό, το όλον της μάνας πατρίδας δηλαδή, χάριν της οποίας επιβίωσαν ιστορικά από γενιά σε γενιά, είναι γεγονός διαπιστωμένο δημοσκοπικά, στατιστικά και εκλογικά.

 Όπως γεγονός είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις που τους αντιπροσώπευαν από το ’74 και εντεύθεν τροχοδρομούσαν στις ράγες του κομματικού ανταγωνισμού για την καρέκλα της εξουσίας, χάριν της οποίας ανάλωσαν τον δυναμισμό τους αφήνοντας την λογική της αδράνειας και της απραξίας να κυριαρχήσει στα εθνικά θέματα λόγω του φοβικού συνδρόμου ”Τουρκία”.