Διαχείριση της ευρωπαϊκής ασφάλειας από ΗΠΑ και Ρωσία

Του Νικήτα Σίμου*

Η αντιπαράθεση στην Ανατ. Ουκρανία από το 2014, έχει προκαλέσει περίπου 14,000 θύματα και έχει αναγκάσει πάνω από 1,5 εκατομ. κατοίκους σε αναγκαστική βάναυση μετοικεσία. Η συμφωνία του Μινσκ (2015) για διπλωματική λύση του προβλήματος είναι σε αδιέξοδο, έχοντας ουσιαστικά αδρανήσει, ενώ η μεγάλη συγκέντρωση Ρωσικών δυνάμεων στα Ρώσο-Ουκρανικά σύνορα προκαλεί έντονο προβληματισμό και φόβο για Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Η Ρωσική εισβολή ακραίο σενάριο

 Οι εκτιμήσεις των Αμερικανών και Ευρωπαίων αναλυτών ποικίλουν ως προς την τεχνική ετοιμότητα των Ρωσικών στρατευμάτων για μεγάλης κλίμακας επίθεση. Οι μεν θεωρούν ότι η Ρωσία θα εισβάλει, συναινούντος και του Προέδρου Μπάϊντεν, οι δε ότι πρόκειται για άσκηση πίεσης και εκφοβισμού προς τους Ουκρανούς με τον παράλληλο στόχο αποδυνάμωσης της Ευρώπης.

Διογκώνεται με γοργό ρυθμό η αντικοινωνική συμπεριφορά…

                          

Γράφει ο καθηγητής

Γιώργος Πιπερόπουλος

 

         Τα πολύ συχνά κρούσματα, οι περιπτώσεις εγκληματικότητας που ξεκινούν από τσαντάκηδες, κλοπές και διαρρήξεις,  δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αστυνομικών, απαγωγές με απαίτηση λύτρων, γυναικοκτονίες, δολοφονίες ανύποπτων πολιτών, αφαίρεση ζωής στη διαδικασία ένοπλων ληστειών, βιασμούς, απαγωγές, καταχρήσεις σε τραπεζικά και άλλα ιδρύματα, επιθέσεις κουκουλοφόρων σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και καταστροφές υλικοτεχνικών υποδομών που πληρώθηκαν με τον ιδρώτα του Ελληνικού Λαού, αύξηση της ναρκομανίας, σεξουαλικά προβλήματα, αύξηση κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας, αύξηση αριθμού των παιδιών που εγκαταλείπουν το σπίτι τους τεκμηριώνουν την ύπαρξη κοινωνικής παθολογίας στην πατρίδα μας εδώ και αρκετά χρόνια που επιδεινώθηκε στα δύο χρόνια της πανδημίας covid-19.

Η Κύπρος τι να αναμένει από τη γαλλική Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

 

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Η γαλλική εξωτερική πολιτική στην περιοχή της Μεσογείου στηρίζεται σε τρεις ευδιάκριτους άξονες. Πρώτον, στα στρατηγικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της Γαλλίας που διακτινώνονται προς την Αφρική, τη μεσογειακή λεκάνη και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, χωρίς να αναφερθούμε στα υπερπόντεια συμφέροντά της.

Δεύτερον, στην προβολή της Γαλλίας ως ενός εκ των ισχυρότερων δρώντων στη διαμόρφωση εξελίξεων και ανακατανομής ισχύος. Τρίτον, στην υποστήριξη χωρών που συμπορεύονται, ενισχύουν ή και μοιράζονται τα ίδια συμφέροντα μαζί της.

Η δυνατότητα του πρώτου μακρού πλήγματος από την ΠΑ τρομοκρατεί την Άγκυρα: Aναζητά σανίδα σωτηρίας στις ΗΠΑ…

Τα νέα μαχητικά Rafale F3R για πρώτη φορά στην αεροπορική ιστορία, με το βλήμα Meteor έχουν τη δυνατότητα του πρώτου μακρού πλήγματος πριν καν τα αντίπαλα αεροσκάφη εισέλθουν παράνομα στο FIR Αθηνών. Πηγή εικόνας: Πολεμική Αεροπορία

 Δεν μπορεί να χωνέψει κανείς στη γείτονα πως η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, πρώτον ακόμη και με τα έξι πρώτα Rafale F3R αλλάζει το ισοζύγιο των αεροπορικών δυνάμεων καθώς εισέρχεται στην δικτυοκεντρική εποχή.

Δεύτερον που αποτελεί σημαντικό «πονοκέφαλο» για τους Τούρκους, είναι πως για πρώτη φορά στην ιστορία του ακήρυχτου πολέμου στον ουρανό του Αρχιπελάγους, υπό πραγματικές συνθήκες τα «μπλε φτερά» έχουν πλέον τη δυνατότητα του πρώτου μακρού πλήγματος, πριν καν τα τουρκικά αεροσκάφη εισέλθουν εντός του FIR Αθηνών.

Μπορεί αυτή τη στιγμή τα τουρκικά F-16 Advanced να έχουν ένα πολύ καλό και ευέλικτο ραντάρ, σαν αυτό που έχουν τα Ελληνικά F-16 του Αράξου, πλην όμως οι πύραυλοι ΑΙΜ που διαθέτει η τουρκική πολεμική αεροπορία δεν έχουν την εμβέλεια των Meteor που έχει εξασφαλίσει η Ελληνική πλευρά για τα Rafale F3R.

Το Κογκρέσο εναντίον της αγοράς των F-16 από την Τουρκία: Η κυβέρνηση Μπάιντεν ακόμα το …σκέφτεται!

  

Η εφημερίδα Wall Street Journal σε ανταπόκριση του Jared Malsin από Άγκυρα και του Brett Forrest από Ουάσιγκτον, με τίτλο: F-16 Sale Could Mend U.S., Turkey Ties, but Tension With Russia Intrudes, τονίζει ότι η κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν σταθμίζει την τουρκική πρόταση για αγορά των F-16.

Σημειώνει ότι αξιωματούχοι στην Άγκυρα υποστηρίζουν ότι αν η Ουάσιγκτον έδινε τα F-16 στην Τουρκία, θα θεράπευαν τους διαρρηγμένους δεσμούς ασφαλείας μεταξύ των δύο χωρών. Αλλά, γράφει, η πώληση αντιμετωπίζει την αντίθεση από μέλη του Κογκρέσου που επικρίνουν τις αυξανόμενες συνδέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία.