 |
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλ.Πούτιν ανακοίνωσε ότι οι πληρωμές για φυσικό αέριο από τη Ρωσία θα γίνονται σε ρούβλια από μεθαύριο 31 Μαρτίου. Όποιος δεν πληρώνει σε ρούβλια δεν θα παίρνει φυσικό αέριο.
Αυτό μετέδωσε ο ανταποκριτής του Open Θανάσης Αυγερινός, προσθέτοντας ότι η Μόσχα υποστηρίζει πως αφού λόγω των κυρώσεων δεν έχει πλέον πρόσβαση στους λογαριασμούς της στη Δύση ,νομιμοποιείται να πληρώνεται σε ρούβλια.
Οι μεγαλύτερες παγκόσμιες οικονομίες απέρριψαν την απαίτηση της Ρωσίας να πληρώνουν το φυσικό αέριο που εισάγουν από τη χώρα σε ρούβλια, δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ.
ΑΚ28/2022 24.3.2022
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΙΑ ΠΡΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ…
Αντιπροσωπία του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια είχε συνάντηση με τους Αντιπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωκοινοβουλίου στο γραφείο τους, στη Λευκωσία, 14.3.2022, κατά την οποία τους επιδόθηκαν υπομνήματα προς την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Καν Ursula von der Leyen, τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κον Charles Michel και την Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Καν Roberta Metsola. Μαζί τους συζητήθηκαν ο πόλεμος στην Ουκρανία και η Διεθνής αντίδραση σε αυτόν με πρωτοστάτη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τους μεταφέρθηκε η αγανάκτηση των εκτοπισμένων και προσφύγων μας για την Ευρωπαϊκή αντίδραση σε αντιπαραβολή με το δικό μας πρόβλημα στην επίλυση του οποίου δεν επέδειξαν και δεν επιδεικνύουν αντίστοιχο «ζήλο» και «αποφασιστικότητα».
Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*
Φαίνεται ότι βρισκόμαστε εμείς οι Έλληνες και η Πατρίδα μας Ελλάδα, ως Έθνος, ως Λαός και ως κοινωνικό σύστημα στο μάτι ενός κυκλώνα.
Και διευρύνοντας την οπτική μας αντίληψη στο διεθνές στερέωμα, μέσα στη δίνη πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών εξελίξεων και προβληματισμών και την εμφανή κατάρρευση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς, αναμφίβολα προβάλλει επιτακτική η ανάγκη για κάποια κοινωνικό-ψυχολογική αξιολόγηση των δεδομένων δίχως φόβο και πάθος.
Άτομα, ομάδες και ολόκληροι Λαοί, αντιμετωπίζουμε μια χωρίς προηγούμενο πτώση συστημάτων αξιών, κατανόησης και ερμηνείας της πραγματικότητας, ορθής αξιολόγησης του χθες και έλλειψης επιθυμίας και ικανότητας για προγραμματισμό του αύριο...
Μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για το τέλος της ιδεολογίας, για βάναυση κατακρεούργηση της ουτοπίας; Η μήπως τα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες κρύβονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες;