Οι ήρωές μας δεν αγωνίστηκαν εναντίον του Τούρκου, ώστε οι πολιτικοί να τον νομιμοποιήσουν αφέντη μέσα στην πατρίδα μας. Θυσιάστηκαν για μια Κύπρο ελεύθερη, απαλλαγμένη από τον τουρκικό ζυγό, για την αξιοπρέπεια, την ιστορία, την τιμή, τη λεβεντιά και την περηφάνια των Ελλήνων. Αυτά τα μηνύματα εμφανώς διαφεύγουν των ακαταλόγιστων τουρκοδιζωνολάγνων πολιτικάντηδων που βάλθηκαν να μας τουρκέψουν. Δεν θα τους περάσει!
Του Φοίβου Κλόκκαρη*
Οι υποψήφιοι για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), οι οποίοι υποστηρίζουν ως λύση του Κυπριακού την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ), που έχει υιοθετηθεί από όλες τις κυβερνήσεις μας, αποφεύγουν να εκθέτουν αναλυτικά τις θέσεις τους για το περιεχόμενο της και περιορίζονται σε γενικές τοποθετήσεις ωραιοποίησης της (αποτρέπει τη διχοτόμηση, επανενώνει το κράτος μας, διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα κ.α.) που δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί με τις υποχωρήσεις μας στις διαπραγματεύσεις.
Όταν οι πολίτες της Κύπρου απέρριψαν πλειοψηφικά το 2004 το κατάπτυστο σχέδιο Ανάν, έδωσαν ρητά και κατηγορηματικά εντολή στο πολιτικό σύστημα: «η ΔΔΟ στο καλάθι των αχρήστων! Τέλος»!
Σήμερα, όσοι μετέχουν σε αυτό το άθλιο σύστημα – εντός και εκτός Κύπρου- όχι μόνο συντηρούν εδώ και χρόνια παράνομα με…ύποπτη ανοχή και προθυμία τη «λύση ΔΔΟ», αλλά έχουν και την απύθμενη θρασυδειλία να την ωραιοποιούν και να την παρουσιάζουν στους πολίτες ως…«εναλλακτική λύση» σωτηρίας!!!
Της Αντιγόνης Ιωαννίδου, μέλους του ΙΗΑ
Την πρώτη Σεπτεμβρίου του 2004 γονείς, μαθητές και δάσκαλοι του Σχολείου νούμερο 1 της πόλης Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας, κάπου 1200 με 1300 άτομα, προσήλθαν χαρούμενοι στο σχολείο για να γιορτάσουν όλοι μαζί την έναρξη των μαθημάτων, ανύποπτοι για ό,τι επρόκειτο να συμβεί. Γιατί το γαλήνιο τοπίο σε λίγο θα μετατρεπόταν σε τάφο, το κτίριο θα παραδινόταν στις φλόγες, ο τρόμος θα πάγωνε τα χαμόγελα και η γιορτή θα πνιγόταν σε ένα απίστευτο λουτρό αίματος!
Πράγματι κάποια στιγμή οι συγκεντρωμένοι είδαν έντρομοι να τους πλησιάζουν βαριά οπλισμένοι Τσετσένοι αυτονομιστές, οι οποίοι τους περικύκλωσαν και τους απέκλεισαν στο εσωτερικό του γυμναστηρίου του σχολείου.